1. Dünya savaşından sonra galipler, güçlerini daha da artırdılar. 1. Dünya Savaşında en güçlü olan Almanya sonunda yerle bir oldu ve çöktü. Osmanlı İmparatorluğu’nda savaşa girip girmeme konusunda İmparatorlukta birlik yoktu. Padişah; İttihat Terakki ve Hürriyet Fırkası arasında kavga vardı. Nedeni ve amacı koltuktu. Nihayet İttihatçılar, ayakta durmayı başaran İmparatorluğu en kötü zamanında savaşa sokarak bitirmeyi başardılar.
Fırka ve Cemiyet (parti) Saray’da güç kazanma çekişmesi yaparken, padişahta izliyor. İmparatorluk içeriden kaynıyor. Kurulan İttifakın lideri Almanya ve Osmanlı İmparatorluğu kaybetti. İtilaf devletleri olan Amerika, Rusya, İngiltere ve Fransa kazandı. Osmanlının hâkim olduğu ve yüz yıllardır idare ettiği yerleri, savaşı kazanan devletler paylaşarak sömürge devletler kurdular. Türkiye sömürge ve bağımsız olma arasında gidip geldi sonunda, Atatürk ve arkadaşları tarafından kurulan bağımsız Türkiye’yi bütünlük ve birliğini kuruyarak bizlere yaşatmak düşüyor.
Yeter ki Halifelik kalsın manda olsak (sömürge) olsak ne olur diyenlerde az değildi. Halifelik kaldırıldı diye her gün hakaret yağdıranların aslında halifeliği çok sevmeleri değil. TÜRK’E düşman omlarıyla ilgiliydi. Türklerin bağımsız devlet olmasını, Amerika, İngiltere, fıkransa ve Yahudiler istemiyordu. Dış güçlerin emrinde çalışan iş birlikçiler de istemiyordu ama düşüncelerini sakladılar, halende saklıyorlar. Kimin sakladığı önemli değil, acı olan Devlet’in ilgili kuruluşlarının bunları halletmemesidir.
Birinci ve İkinci Dünya Savaşından sonra Amerika, Rusya, İngiltere ve Fransa güçlerini artırdı ve dünyanın başına çöktüler. Defedecek bir güçte olmadı. Türkiye için en karlısı, bağımsızlığını ve birliğini korumadır. Korumada umudun var mı yok mu sorusuna verilecek net cevabım yok. Ancak Milli Birliği yani İÇ BİRLİK sağla, İÇ KAVGA’yı bitirirse net cevabımı yazarım. Çünkü Amerika, İngiltere ve İsrail’in olduğu yerden, Türkiye’ye tarih boyunca zırnık fayda gelmedi ki Suriye olayından gelsin?
İkinci Dünya Savaşında Almanya Rusya’nın işini bitirecekken, Amerika Rusya’yı kurtardı, Almanya’yı ve Osmanlı İmparatorluğunu batırdı. Umudum, beklentim Rusya’da bağımlı 14 Türk Devletinin bağımsızlığına kavuşması ve Amerika’daki 52 Eyaletten 20’sinin devlet kurması. Dolaysıyla sağlanacak Türk birliği ile Dünya’da güç olup, alınan haklarımızı alalım ki Dünya’da denge kurulsun.
Türkiye’de, Devlet yapısı dışında yapılanan kuruluşların adı, konumlar ne olursa olsun, güçlenmesine yardım etmek, Devlet kurumlarını kullanmalarına izin vermek veya görmezden gelmek, bu yapılar içinde olanların siyasi yöneticilere çıkar sağlama yok edilmelidir. Devlet ve millet dara düştüğü zaman bunların ne yapacağı kestirilemez. Birde ülke dışından yardım alıyorlarsa kesinlikle onların yanında olurlar, ülkenin birliğinin içinde olmazlar. Örnek; Irak’ta Saddam’ı hakının korumaması, Türkiye’de, FETÖ olayı, Libya’da Kaddafi’nin halk tarafından linç edilmesidir.
Geçmişi yazmamızın nedeni, 1. Dünya Savaşında masada planlanarak kurulan Irak, Suriye ve Libya’nın son durumu. Suriye yeniden yapılanacakmış. Türkiye’nin yolu Halep’ten, Şama kadar gidermiş hezeyanlarını bırakıp sadede gelmek lazım. Enver Paşa’ya özenme ülkeye bir şey kazandırmaz kaybettirir. Türkiye, becerirse İran, Irak ve Suriye’de ULUSAL çapta yapılanan, PKK belasından kurtulalım yeter. Sonuçta başaranlar tarihe geçmesi yeter. Halep ve Şam’ı yedirmezler AKILLI OLALIM
HAYROLA, MUVAFFAK OLA, MUZAFFER OLA
